เพลงลาวจ้อย

คำร้องคัดมาจากวรรณคดีเรื่อง ลิลิตพระลอ

 สันนิษฐานว่า อาจแต่งในสมัยสมเด็จพระบรมไตรโลกนาถหรือสมเด็จพระนารายณ์มหาราช 

เป็นตอนที่ปู่เจ้าเขาเขียวสั่งให้ไก่แก้วไปล่อพระลอมาเพื่อให้พบกับพระเพื่อนพระแพง

เพลง ลาวจ้อย

คำร้อง ไม่ปรากฏนามผู้แต่ง

ทำนอง ทำนองเก่า ไม่ปรากฏนามผู้แต่ง

ขับร้อง ณัฐวิภา มูลธรรมเกณฑ์

เพลงเกริ่น

ปู่กระสันถึงไก่   ในไพรพฤกษ์

ปู่รำลึกถึงไก่ไก่ก็มา   บ่ฮู้กี่คณากี่หมู่

ปู่เลือกไก่ตัวงาม   ทรงทรามวัยทรามแรง

เพลงลาวจ้อย

สร้อยแสงแดงพระพราย   ขนเขียวลายระยับ

ปีกสลับเบญจรงค์   เลื่อมลายยงหงสะบาท

ขอบตาชาดพะพริ้ง   สิงคลิ้งหงอนพรายพรรณ

ขานขันเสียงเอาแต่ใจ   เดือยหงอนใสสีระรอง

สองเท้าเทียมนพมาศ   ปานฉลุชาดทารงค์

ปู่ก็ใช้ให้พี่ลง   ผีก็ลงแก่ไก่

ไก่แก้วไซร้บ่มิกลัว   ขุกผกหัวองอาจ

ผาดผันตีปีกป้อง   ร้องเรื่อยเฉื่อยฉาดฉาน

เสียงขันขานแจ้วแจ้ว   ปู่สั่งแล้วทุกประการ

บ่มินานผาดโผนผยอง   ลงโดยคลองคะนองบ่หึง

ครั้นถับถึงพระเลืองลอ   ยกคอขันขานร้อง

ตีปีกป้องผายผัน   ขันเรื่อยเจื้อยไจ้ไจ้

แล้วใช้ปีกไซ้หาง   โฉมสำอางสำอาด

ท้าวธผาดเห็นไก่ตระการ   ภูบาลบานหฤทัย